
—Kevin Heath


Zelfbewustzijn weerhoudt je er niet van om fouten te maken, het stelt je in staat om ervan te leren.


Pofielpagina
Profile page
About [me]

Overwijs


Woman Be Spiritualiteit

Vitaliteit


Ooit zei iemand: 'als het over jou gaat, als je bijvoorbeeld je biografie schrijft, zorg er dan voor dat jij degene bent, die de pen vasthoudt'.
We hebben een virtuele 'thuisplaats' gecreëerd, waar vanuit ik deel over wie ik ben en wat mij bezighoud en inspireert.
Someone once said: 'when it's about you, when for instance writing a biography, make sure it's you that is holding the pen'.
This is our virtual 'home', a place where I share about me, that is on my mind and what inspires me.
‘Ga leuk leven’
Het voelt soms net alsof ik in een rad zit…een rechts draaiend rad… de buitenkant van het rad, draait echter naar links….Al mijn ideeën over hoe te leven, hoe te voeden, hoe te genieten, hoe lief te hebben, hoe te spelen, hoe te creëren, hoe te bouwen, hoe te zorgen draaien met me mee…het veld lijkt eindeloos….ik zie het in de lente, de vogels om me heen, de krokussen, de groene knoppen die op uitbarsten staan, de zon die mijn huid en hart verwarmt, de belofte aan de terugkeer van het licht, de wereld vibreert van de potentie, de mensen vibreren van de potentie, welke knop staat op uitbarsten? Wat wil er gecreëerd worden, beleefd, ervaren, geheeld, verzorgd, tot bloei komen?
Tegelijkertijd hou ik de links draaiende beweging van het rad in de gaten…sommigen verwarren dit met angst en negativiteit…met complotten, met een lage trilling…ik zie het als realisme…ik aanschouw wat er gebeurd en waar de energie naartoe beweegt…Dit aanschouwen maakt niet dat ik me ermee verbind…verbonden ben ik met mijn eigen ziel, mijn eigen weten, mijn eigenheid, de kern van het rad. Daar voel ik de beweging wel, dat rad draait op een lekker tempo, maar zolang de buitenste ring stug de andere kant op beweegt lukt het niet om werkelijk te ontspruiten, te bloeien, uit te barsten, potentie te leven….
Zo voelt het voor mij althans…en tuurlijk zie ik genoeg mensen dappere pogingen doen…
Sommigen denken dat zolang die kern maar blijft groeien er een kantelpunt komt. Dan draait er zo’n grote massa rechts dat links uit de bocht vliegt en crasht. Dan zullen een hoop mensen zich kunnen optrekken en terug in het rad geraken en meedraaien ..
De tijd zal het leren….
Voorlopig zie ik nog een hoop mensen die teveel te verliezen denken te hebben als ze uit de ratrace stappen….binnenin draai je toch minder hard en daar zal je eerst verlies ervaren, leegte en onverzorgde pijnlijke delen in jezelf….Dan toch liever de ‘bescherming’ van de massa…dan toch liever de juiste mening hebben, het juiste roepen, blijven bij je werkgever die misschien niet helemaal klopt, maar het werk is toch leuk en vertrouwd…
Ach ik begrijp het ook wel…als je echt je nek uitsteekt of je uitspreekt en de verkeerde mening hebt ben je al snel de pineut en word je bespot of medelijdend benaderd.
Of zoals iemand het mooi verwoorde in een berichtje: ‘de wereld is compleet gestoord, maar ga leuk leven’….
Morality and Compromise
Morality – ‘De moraal heeft alle levenslust en energie ingekapseld binnen de nauwe grenzen van haar denken. Daar kunnen ze niet stromen, en zo is ze een echte oude droogpruim geworden. Haar hele manier van doen is fatsoenlijk en stijf en streng, en ze staat altijd klaar elke situatie zwart-wit te zien, net als het sieraad dat ze om haar nek draagt. De vrouw van wolken ligt in ieders hoofd op de loer, want we zijn allemaal opgevoed met starre denkbeelden over goed en kwaad, zondig en deugdzaam, aanvaardbaar en onaanvaadbaar, zedelijk en onzedelijk. Het is belangrijk te beseffen dat al deze oordelen van het denken alleen maar het produkt van onze conditionering zijn. Pas als we uitbreken uit de kooi van onze conditionering, en de waarheid van ons eigen hart bereiken, kunnen we het leven gaan zien zoals het werkelijk is. Als er geen bewustzijn in je daagt, is al je moraal lariekoek, dan is al je beschaving zomaar een dun laagje dat iedereen kan wegkrabben. Maar als je moraal voortkomt uit je bewustzijn, niet uit een vorm van discipline, is dat een heel andere zaak. Bewustzijn kan niets doen dat selcht is. Dat is juist de inherente schoonheid van bewustzijn. Dus in plaats van de bladeren en takken te snoeien, moet je de wortels snoeien. Hiervoor is maar 1 methode, de methode van alert zijn, van gewaarzijn, van bewust-zijn.’ Osho
Compromis: ‘De twee figuren op deze kaart herinneren ons aan de achterbakse, samenzweerderige situatie waarin we verzeild kunnen raken als we het niet zo nauw nemen met onze eigen waarheid. Het is 1 ding een ander tegemoet te komen, begrip te hebben voor een ander standpunt dan ons eigen, en naar harmonie tussen de strijdende partijen te streven. Maar het is heel iets anders als we zwichten en onze eigen waarheid verraden. Als we tot de kern doordringen, blijkt meestal dat we hopen dat het ons iets oplevert – hetzij macht, hetzij de goedkeuring van anderen. Als je in de verleiding komt, pas dan op: de beloning voor een dergelijk compromis laat altijd een bittere smaak achter. Waarom wil je zo graag een compromis? Vroeg of laat zul je kunnen begrijpen dat een compromis je niet helpt. En een compromis kan een manier zijn om geen richting te kiezen, maar het kan ook dienen om je verwarring te onderdrukken. Je verwarring zal zich toch doen gelden. Onderdruk nooit iets, wees duidelijk over je situatie. En als je in de war bent, vergeet dan niet dat je in de war bent. Dat is dan de eerste duidelijkheid over jezelf: da je in de war bent. Dan ben je op weg.’ Osho
Ik heb 2 osho kaarten getrokken met de intentie een kaart te trekken m.b.t. ‘het collectief’… Voor het verkrijgen van inzicht over waar we staan in onze maatschappij en wat er nodig is…hoe ik mij daar persoonlijk mee verhoud……Eerst ‘Morality’, een maatschappij die denkt vrijer en beschaafder te zijn dan veel andere landen, ‘we’ oordelen over goed en kwaad en zijn ervan overtuigd dat dit onze eigen meningen zijn, het lijkt zo onschuldig, kinderen die flessen inzamelen voor de vluchtelingen uit Oekraiene…uiteraard hebben deze mensen ondersteuning en hulp nodig…zamelen we ook in voor mensen uit Rusland die worden uitgekotst, verbannen, besmeurd? En waarom nu wel en al die andere jaren niet? ‘Als er geen bewustzijn in je daagt, is al je moraal lariekoek, dan is al je beschaving zomaar een dun laagje dat iedereen kan wegkrabben.’ Voor mij persoonlijk betekent deze kaart dat ik nog meer bewustzijn mag krijgen dat ik mezelf soms nog omlaag haal. Vooral in contact met mensen die het maatschappelijk gezien goed voor elkaar lijken te hebben, een mooi huis, rijkdom, mooie kleding, de juiste meningen t.a.v. gezondheid, prikjes, oorlog en de grote vijand…Een ‘gezellig’ gesprekje waarin ik het oppervlakkig hou, een compromis sluit om het nergens over te hebben, doen alsof, ik heb geen goedkeuring nodig van de ander… Ik ben uit de kooi van mijn conditionering gestapt en er is een klein deel in mij dat soms toch nog met heimwee terugkijkt: ‘zalig zijn de onwetenden’…. Dan vandaag een kaart die hier op verder borduurt: ‘Compromis’: Mijn leven heeft altijd in het teken gestaan van compromis zoeken, harmonie, totdat ik daarin vastliep en ik keuzes maakte voor een waarachtig leven waar ik ergens voor sta, ergens voor staan betekent iets anders loslaten en dat is pijnlijk en ongemakkelijk en schuurt…deze kaart geeft mij de bevestiging dat ik op de goeie weg ben…in de maatschappij zie ik dezelfde beweging. Veel mensen hebben moeite met de polariteit, maar ik zie juist een groeiende groep mensen die geen compromis meer wil sluiten, die hun eigen morale kompas volgen, die daarin hun verantwoordelijkheid nemen en de consequenties dragen. The outcast is groeiende…het is geen tijd voor compromis, het is wel of niet meedoen met het narratief … als je eenmaal door hebt hoe het spel gespeeld wordt heb je te kiezen…een hobbelige weg, dat wel, vol verwarring, ongeloof en verdriet…toch is het de weg terug naar jezelf, je ontdoet je van indoctrinatie, gedachtepatronen die niet van jou zijn, een soort grote mentale, spirituele detox…vanwaar je weer gaat opbouwen…ergens in de laatste fase van de detox bevind ik me..het lijkt op stilstand, afgescheidenheid en het voelt soms eenzaam…Voor alle andere zielen die dit herkennen … I see you
Terug naar de zon
De zon is mijn grootste vriend deze dagen…In Schiedam had ik altijd gemengde gevoelens als de zon weer zijn intrede deed…ik miste dan zo ontzettend een tuin, voelde me opgesloten binnen, wilde de tuindeuren open kunnen zetten, kinderen in en uit…Uiteraard relativeerde ik dat altijd, want wat had ik nou te klagen met zo’n mooi groot huis met dakterras notabene…
Nu, in ons kleine onderkomen, kan ik die deuren wel openzetten, speeltuintje voor de deur, vogeltjes en eekhoorntjes om ons heen, een prachtig natuurgebied om de hoek, werkelijk een verademing. Ik neem zo nu en dan een korte duik in het ijskoude meer, verfrissend, helend en uiteindelijk verwarmend…
Toch, als vakantie vieren voelt het hier zeker niet. Als ik een mail krijg van de school van de oudste waarin ze vermelden dat de oh zo sociale leerlingen geld in gaan zamelen voor Oekraine moet ik me beheersen om niet te reageren…ik heb inmiddels geleerd dat dat geen enkele zin heeft. Ben ik dan zo ontzettend asociaal, want het ‘goede doel’ steunen is toch zeer bewonderenswaardig? Tja, ik ga hier geen inhoudelijk betoog schrijven over de propaganda die ze nu weer over ons uitstorten en waar velen in mee gaan, ik ben geen kenner, ik kijk echter verder dan mijn neus lang is….wijzer geworden na een gecreëerde ‘gezondheidscrisis’… Mocht je dit lezen en denken dat ik nu wel heel extreem ben om überhaupt maar te denken dat ik pro Rusland zou zijn nodig ik je uit om eens een vraag te stellen…
Terug naar de zon…
Dat doe ik een aantal keer per dag…de ene keer gaat het makkelijker dan de andere keer. Steeds weer terugkeren naar het licht….Muziek helpt en lekker koken helpt en een stomme Zweedse puzzel maken helpt….samen op de bank ’s avonds mooie muziek luisteren en knuffelen met mijn geliefde helpt…
Wat geniet ik ook van mijn mooie kinderen die ook genieten van buiten zijn, stokken worden geslepen, speren geworpen, basketballen, pingpongen, spelletjes doen…
Het helpt me ook om zo nu en dan iets te lezen van andere mensen die zo realistisch kunnen aanschouwen en tegelijkertijd gestopt zijn met meedoen en genieten van de kleine dingen in het leven. Een hobbelige weg, vol kuilen en gaten, maar wel een bevrijdende weg. Zo volg ik Koert Krouwel op vriendenplek, hij woont in een caravan en schrijft elke dag een stukje. Hij is niet bang om soms zijn zwaarmoedigheid te tonen … rauw, gewoon zoals het voelt…het niet vergoelijken of bedekken…
Ik heb vorige week met R wat podcasts opgenomen, hij heeft mij geïnterviewd over het thema ‘opvoeden’ en ik heb hem geïnterviewd over het thema: ‘ontwaken’…geeft een fijn gevoel, iets met de wereld delen vanuit een bescheiden, liefdevol hart….
Taste…. smell… feel….
What is the best smell, you have ever smelled?
What is best touch you have ever felt.
What taste…..
Can be multiple.
A moment of pride?
A moment of bliss?
A moment gratitude?
A sense of being loved, appreciated?
What would you like your children to experience in their life?
In their own time and their own way?
Assume they live in harmony with one another, what would that look like?
Spirituality
Terugblik
Een jaar geleden waren we bezig met de verkoop van ons huis. Wat wilden wij graag Nederland ontvluchten…we zaten nog middenin een lockdown, lamgeslagen door de vele mensen om ons heen die leken weg te kijken, er voor kozen zich te laten vaccineren, geen idee hadden waarom wij ons nou ‘zo druk maakte’. Ik was werkelijk met stomheid geslagen hoe groot de cognitieve dissonantie leek te zijn en heb nooit eerder zo duidelijk gezien hoe mensen …volgden. Voor mij stond het mondkapje symbool voor slaafsheid, het was alsof ik opeens in een zombie stad was gedropt.
En als je gaat schilderen en schuren? Ja dan doe ik een mondkapje op…
Wat is het verschil? Dan ben ik er van overtuigd dat het werkt.
Mijn hele werkelijkheid veranderde, steeds meer ging ik het zien…God wat deed dat soms pijn, om werkelijk te zien, wat wilde ik dit gevoel graag delen…erover schrijven hielp, ondanks dat ik er zeer weinig respons op kreeg…
We togen af naar Hongarije, met onze 3 kinder. De verkoop van ons huis was zo goed als rond, het papierwerk kon ook op afstand…
Hongarije, wat een bijzonder land, het heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Prachtige natuur, vriendelijke mensen, rustig en ingetogen. De stad Pecs is een sprookje, wow, gaan we hier wonen? Al snel vonden we een huisje op een groot stuk land, fruitbomen, een stromend beekje…Natuurlijk zagen we ook de armoede en het onderdrukte potentieel van het land. Hierover heb ik uitgebreid geschreven.
Er kwam een periode van tegenslagen. De kopers van het huis trokken zich onverwachts terug, de zorgverzekering wilde vanuit NL het contract beëindigen, terwijl we nog niets rond hadden in Hongarije, het huis was niet winterklaar en er waren geen bouwvakkers om het dak te vernieuwen, leerplicht vanuit Nederland zat ons op de hielen en thuisonderwijs is verboden in Hongarije, de school waar de kinderen inmiddels heengingen was zeer streng met handen desinfecteren elke ochtend en zo waren er meer signalen, waardoor de twijfel toesloeg. Ik wilde daar nog niet aan, ik wilde absoluut niet terug naar Nederland. Rogier heeft die moeilijke keuze zelf moeten maken. Achteraf kon ik wel zien dat het de juiste beslissing was. Mijn verdriet was groot, net nu we weer aan het opbouwen waren.
Weer terug in Schiedam, phoe de plek die ik voorgoed achter me gelaten dacht te hebben. De eerste weken heb ik met de kinderen bij mijn ouders gelogeerd. Het idee was dat ik focus kon hebben op het thuis onderwijzen van de kinderen en Rogier bezig kon gaan met de verkoop van het huis. Een hele pittige tijd. We waren allebei gespannen, voelden ons nergens thuis, alsof er geen plek voor ons was in deze wereld. We moesten alle zeilen bijzetten om er te zijn voor de kinderen, om het hele verkoopproces weer in gang te zetten en ondertussen moesten de kinderen eigenlijk naar school…maar waar gingen we wonen? Hoelang duurde het om ons huis te verkopen? Weer tijdelijk een nieuwe school leek onzinnig…Uiteindelijk voelde het in elk geval beter weer bij elkaar te zijn en woonden we dus weer in Schiedam…gelukkig hadden we nieuwe kopers gevonden en gingen we ons focussen op de volgende stap.
We besloten in België te gaan kijken, omdat er in België thuisonderwijs mogelijk is. Het mooie is dat veel meer gezinnen dat doen en er werden verschillende subgroepjes gevormd, zodat er ook genoeg sociaal contact was. Een paar keer op en neer naar België om een huis te bezichtigen, helaas werden we steeds afgebeld. Wat ons nekte was ons gebrek aan inkomen. Ondanks een reserve door de overwaarde van ons huis en onze wil weer te gaan werken, zodra we weten waar we wonen, het bleek niet voldoende. De datum van de overdracht naderde en wij hadden nog geen huis…Urenlang speurde ik het internet af, ik belde ook alle vakantieparken, totdat ik uiteindelijk beet had. We konden in een vakantiehuisje in Witterzomer in Assen. We konden daar 6 maanden verblijven, dat gaf een hoop rust.
Als je ons huis kent in Schiedam en de hoeveelheid spullen die we hadden, kan je je voorstellen dat het nog een hele klus was om ons huis helemaal leeg te krijgen. Weken van sorteren, wegbrengen, sjouwen, inpakken volgden. Wat gaat er mee naar het huisje, wat gaan er naar de opslag in Assen, wat gaat er naar de schuur van mijn schoonouders, naar het tuinhuisje van mijn ouders, wat ligt er nog in Hongarije…We hebben een hele hoop spullen weggedaan, verkocht via marktplaats, weggegeven, naar de kringloop gebracht. En zo vertrokken we naar Drenthe met een wagen heel vol geladen. We waren compleet uitgeput. Ik kreeg last van mijn ischias dus kon niet zoveel helpen sjouwen. Onze oudste van 14 heeft flink geholpen en zo stonden uiteindelijk alle spullen op hun plek.
Wonen in een mini huisje met 5 personen, ach we waren al lang blij dat we ergens neer konden strijken. Het was kerstvakantie en we hebben vooral veel spelletjes gedaan…alles was verder nog dicht op het park door de lockdown. Tussen alle verhuisperikelen door hadden we scholen uitgekozen voor de kinderen en na de kerstvakantie gingen ze naar hun nieuwe school. Gelukkig hebben we de meest flexibele, lieve, leuke en stoere kinderen van de wereld en pasten ze zich goed aan. De onzekerheid bleef, want ze wisten al dat het erg lastig zou worden om in de buurt een huis te vinden, dus ze gingen er al vanuit dat ze niet op deze school zouden blijven.
De zoektocht ging verder…we vielen voor een huisje in Stavoren, bijzondere plek, we ontmoeten daar een bijzonder persoon en alles leek dan toch vrij snel op zijn plek te vallen…we deden een bod en zagen ons daar al helemaal wonen, met gelijkgestemde mensen die ons zouden helpen qua woonruimte terwijl het huis opgeknapt werd, dit moest zo zijn…Helaas, iemand anders bood meer en we bleven teleurgesteld achter. Ik kwam in een gevoel van machteloosheid…Weer alle zeilen bijzetten om steeds weer terug te gaan naar vertrouwen. Visualiseren van onze plek, denken in mogelijkheden…
Ondertussen gingen de restaurants en de binnenspeeltuin weer open, met qr code dat wel…dus terwijl veel gezinnen genoten van de herwonnen vrijheid, even eruit, even binnen spelen, ergens wat eten in deze donkere januari maand, werd ons de toegang ontzegd, want we waren niet gevaccineerd. Ik ging op zoek naar plekken waar ze wat flexibeler waren en ik zal deze plekjes nooit vergeten. Als ik er nu over schrijf voelt het onwerkelijk. Ging het echt zo ver? En mensen waren er ok mee? Zolang ze zelf maar naar binnen mochten?
Een periode van veel Funda, veel heen en weer rijden naar Groningen en Friesland…Tja, soms voelde het wel ok, maar gingen we werkelijk zo ver weg wonen?
Rond maart ging de qr code eraf en kwam er weer een beetje kleur in het leven op een vakantiepark. De kinderen konden lekker spelen, het werd lente, we ontdekten de mooie plekjes om te mountainbiken, we zijn een aantal keren gaan zwemmen in het koude water…alles om mijn lichaam te doen herstellen, helaas is dat nog steeds niet het geval. Mensen met chronische pijn weten hoe zwaar het voelt om elke dag pijn te hebben.
Deel 2
Deel 2
We hebben net kerst gevierd in ons huis in HtH. De eerste kerstdag voelde wat ingewikkeld. Toch een bepaalde ‘kerst’ verwachting bij de kinderen (mooie kleren en deftig diner…) ondanks dat we verder niks gepland hadden, merkte ik een collectieve onrust in het veld. We hebben het weten te doorbreken door te gaan wandelen met onze fijne overbuurman en een vriendin van hem….het werd een gezellig spontaan ‘kerstdiner’ met nieuwe mensen in ons leven. Zoals ik het wenste, ongedwongen en met voldoende ruimte ingebed voor onverwachte ontmoetingen…Het gekke is dat ‘derde’ kerstdag, waarop we wel familie bezoek kregen, heel ontspannen was…juist omdat het niet tijdens die ‘beladen’ dagen was…
Ik heb net het eerste deel teruggelezen, dat had ik al een tijdje geleden geschreven, met de bedoeling het ‘af’ te schrijven…ik merk alleen dat ik daar geen zin in heb…liever schrijf ik vanuit het hier en nu. In eerdere video’s deel ik hoe we uiteindelijk in ons huisje terecht kwamen.
Ik had zo’n ochtend vandaag dat niks gaat zoals ik hoopte. Ik was alleen met Lola en ik had zin in een fijn momentje samen met een film of iets creatiefs. De film was uitgekozen, maar na een kwartier keken we elkaar aan en vonden er allebei niks aan….vervolgens nog iets anders opgezet, maar ook dat sloot niet aan….dan iets creatiefs, Lola had een haakpakketje gekregen voor haar verjaardag….ik wierp 1 blik en zag al, dit is niet voor beginners. Met een YouTube filmpje nog een poging gewaagd, maar ik liep er helemaal op leeg. Een groot BLEH gevoel…om agressief van te worden….Het gevoel is er nog steeds een beetje, en erop invoelend lijkt het op het gevoel wat ik had tijdens borstvoeding. Een beklemmend gevoel op de borst, energieloos en donker…
Wat is hier de link? Doe ik teveel mijn best om iets te creëren wat er niet is op dat moment? Voor mij staat haken symbool voor knusheid, creativiteit, kneuterigheid op een goede manier…letterlijk: hand-werken…iets wat ik toch zou moeten kunnen…Borstvoeding staat voor mij symbool voor knusheid, goed moederschap, iets wat ik toch zou moeten kunnen…Toen de borstvoeding bij Lola niet goed ging en ik moest stoppen vond ik dat heel heftig…frustratie, verdriet…
Blijkbaar word ik hierin getriggert. Als ik het ook nog link met Kerst zie ik dat ik blijkbaar toch nog een bepaalde verwachting heb. Ik weet dat de rest van mijn familie samen kerst heeft gevierd, tenminste, dat hoorde ik vanmorgen…Nu ik dit schrijf zie ik pas een verband. Loslaten van verwachtingen, eerdere rituelen, gewoonten…het gaat in fasen heb ik ondervonden. Dit voelt als een haakje wat blijkbaar nog loslaat.
Langzaam ontvouwd zich een hernieuwd leven…vorig jaar stond in het teken van ‘opnieuw beginnen’… Van het zoeken van de basis, namelijk een huis, een plek om weer te wortelen. De plek is gevonden, nu beginnen we invulling te geven. Eerst waren de kinderen aan de beurt, zij hebben inmiddels hun leven volop opgepakt met school en sport en nieuwe vrienden.
Het voelt dat wij nu aan de beurt zijn…en de kunst voor mij is om niet gelijk te willen manifesteren wat oud is, vanuit een haast, een angst, een ongeduld. Om de tijd te nemen, ook al voelt het alsof ik al alle tijd gehad heb. De pijn in mijn lijf is grotendeels weg en ik wist altijd al dat ik dan pas klaar zou zijn om te manifesteren.
Nu ik dit schrijf ebt het zware gevoel weg en komt er zin en inspiratie en vertrouwen. Het mag helemaal op mijn eigen manier…De triggers helpen me om te zien wat er nog aanhaakt en om hier bewustzijn op te krijgen, zodat ik het los kan laten. Ik heb in elk geval geleerd dat erover schrijven me helpt om het voor mezelf helder te krijgen, om te ordenen, om zelfs de energie ervan te transformeren. Ik zou dat voor mezelf kunnen houden, als een soort dagboek…maar iets in mij voelt de behoefte om het openbaar te doen en dat blijf ik dus doen … Het zijn stukjes van mezelf die ik wil delen…dat is mijn bijdrage op dit moment. Ik heb zin in 2023, januari was altijd al 1 van mijn favoriete maanden…een lege bladzijde, volop nieuwe mogelijkheden.
Voelend schrijven
Schrijvend onderzoek
Als ik schrijf heb ik vaak van te voren geen idee waar het naartoe gaat. Als ik dan iets wil onderzoeken in mezelf helpt het om het op te schrijven of om het te bespreken met (meestal) Rogier. Soms praat ik ook hardop tijdens het wandelen, of nouja, dat doe ik regelmatig. Zo ook vanmorgen…iemand wilde weer meer contact en dat gaf me in eerste instantie een benauwd gevoel. Als ik er dieper op invoel komt er schuldgevoel. Ik heb een aantal mensen losser gelaten afgelopen 2,5 jaar. Er is veel gebeurd in mijn manier van denken over de buitenwereld en er is net zoveel gebeurd in de beleving van mijn binnenwereld. Dit gaf schuring in bepaalde relaties. Ik denk dat ik ook eerlijker werd…voor de ander lastig, want ‘opeens’ was ik niet meer dezelfde persoon, zo leek het. Voor mijn gevoel werd ik juist meer mezelf. En ondanks dat de ander vaak wel op zijn of haar manier in contact wilde blijven en verschillen in denken uitlegde als ‘meningsverschil’, dat moet toch kunnen…merkte ik aan mezelf dat dergelijke contacten veel energie kosten. Alsof ik werd vastgehouden in het beeld dat de ander van mij had. Mij in de kudde wilde houden, waarschijnlijk niet eens bewust. Als er dan toch even contact was voelde ik door de woorden heen de energie van vast willen houden aan mij. Met een paar mensen heb ik opnieuw verbinding gemaakt en is er aftastend een manier ontstaan van contact.
Dus wat te doen met mensen die contact willen, maar wat mij op dit moment een benauwd gevoel geeft? Is het goed om juist het contact aan te gaan om dit in mij te onderzoeken? Komen ze weer op mijn pad omdat het goed is voor mij? Is dit de juiste timing omdat ik weer wat meer geland ben? Of is het benauwde gevoel niet voor niets en is het een signaal dat ik contact moet afhouden?
Ik heb dit verwoord vanmorgen in een spraakbericht naar iemand…tijdens het inspreken voelde ik waar nog emotie zat…als ik terugdenk aan de C periode en de bizarre maatregelen en hoe ik bewoog in een surrealistische wereld … Een diep gevoel van onrecht, een roepende in de woestijn, het heeft iets heel diep in mij geraakt en ook tijdens dit schrijven voel ik zo’n intens verdriet…een gevoel van, ‘als het er werkelijk op aan komt ben je er niet…’ .. dus wat heeft het voor zin om (weer) contact te hebben? Het voelt niet bevredigend. Wellicht voelt het comfortabel om weer de schuring te herstellen en op neutraal gebied te zijn.
Ik heb te dealen met dit gevoel, met deze brok in mijn keel en tja, het verbind gewoon veel fijner met iemand die soortgelijke ervaringen heeft. Er is veel sneller herkenning, begrip en vertrouwen.
Vanmorgen luisterde ik naar iemand die zei dat er pas wereldvrede is als we juist liefde kunnen voelen voor niet gelijkgestemden. En dat het goed is om alle contacten die gebroken zijn na te gaan en daar waar er schuring was om die contacten te neutraliseren.
Ik denk dat er eerst waarheid op grote schaal naar buiten moet komen. Want de on-gestemdheid zit hem vaak ook in de manier waarop we zijn gemanipuleerd en voorgelogen over zoveel onderwerpen.
Ik ga dit alles nog verder invoelen en ruimte geven … wordt vervolgd…
Jezelf vinden, herinneren…
Logion 1 Thomas Evangelie
Logion 1 – De dood niet smaken, een belofte.
En hij zei:
Iedereen die de betekenis van deze woorden vindt,
zal de dood niet smaken.
- Vertaling Bram Moerland
- Zie hier zijn toelichting in het Nederlands.
Het proces van sterven begint eerder dan het moment van sterven zelf. De ziel weet dat het er aankomt. Als we sterven hebben we geen eeuwige rust maar volgt juist een periode van geestelijke arbeid. “Ik moet ook altijd lachen om de term ‘rust zacht”‘, grapt Hans. “Die is volledig misplaatst, het is juist hard werken aan de overkant.” Dat begint al op het moment dat je balanceert op de grens van leven en dood, en je het gevoel krijgt dat je je losmaakt van je fysieke lichaam. “Het losmaken van de twee geestelijke etherische en astrale lichamen van het fysieke lichaam begint vaak in de hartstreek. Daar zie je iets van een wolkje of een lichtflits. Je voeten worden meestal als eerste koud, want het etherische lichaam waarin de levenskracht zit, schuift als een huls over je fysieke lichaam omhoog. Bij een pas gestorvene kun je soms voelen waar het laatste verbindingspunt zit. De kruin chakra wordt dan gloeiend heet. Maar daar moet je absoluut vanaf blijven want dan frustreer je het sterfproces.”
http://www.hansstolp.nl/index.php/en/26-publicaties/interviews/317-rust-zacht-is-een-misplaatste-term
Boek over de Dood – Irvin Yalom – Tegen de zon inkijken.
Our existence is forever shadowed by the knowledge that we will grow, blossom, and, inevitably, diminish and die.” “Why, you may ask, take on this unpleasant, frightening subject? Why stare into the sun?
DEPARTURES officiële NL trailer
Blaise Pascal
Je zoekt naar wat je al gevonden hebt.
Vele wegen leiden naar Rome, mijn weg naar binnen.
Vele wegen leiden naar Rome, mijn weg naar binnen?
De la Rambelje, ’wat een mooie achternaam’, krijg ik vaak te horen…ik antwoordde vaak dat mijn achternaam bij de Franse Hugenoten vandaan komt. Wat dat precies betekende wist ik niet zo goed, anderen ook niet want niemand vroeg door…ik ging op onderzoek…
https://www.gnostiek.nl/MariaMagdalena/MMFoix/
Franse Hugenoten
‘Hugenoten zijn aanhangers van het calvinisme, de Franse vorm van het protestantisme. Dit geloof verspreidde zich in het zuiden van Frankrijk op de voedingsbodem van het ‘ketterse’ geloof van de katharen, ook wel albigenzen genoemd. Dat werd door de kerk van Rome met hulp van de koning van Frankrijk in een aantal kruistochten uitgeroeid in de eerste helft van de 13de eeuw.
Fading Whispers of Light – Documentary about the Huguenots
Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.
De katharen
‘(van het Grieks: καθαροί, katharoi, “de zuiveren”) of Albigenzen waren een religieuze beweging die tijdens de 12e en 13e eeuw een grote aanhang kende in de westelijke Languedoc. Ze lieten zich inspireren door het leven van Jezus Christus, maar hun mystieke, symbolische en dualistische interpretatie van de Bijbelverhalen week ver af van die van de Rooms-Katholieke Kerk. Volgens de katharen was Satan almachtig op aarde en leidde enkel de spirituele bezieling van de Heilige Geest tot verlossing. Voor de katholieken was dit een ketterij die hard bestreden moest worden. De Albigenzische Kruistochten maakten een einde aan de politieke bescherming van de katharen. (Ipv het katharisme) De Inquisitie ging door met de vervolgingen tot er geen katharen meer waren.’ Brand: Wikipedia
Na het lezen van het boek van Bram Moerland, ‘de Katharen’ en meerdere documentaires te hebben gezien over de Katharen kom ik tot een ander, meer genuanceerd beeld dan wikipedia. De Katharen onderscheidden twee werelden, een goede en een slechte. De slechte wereld waarin angst en geweld regeren en het ‘koninkrijk’ dat zij voor ogen hadden, en een wereld van liefde en geweldloosheid.
‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme ziet men het geloof als het middel tot verlossing. Het geloof telde voor de katharen helemaal niet. Tegenover het geloof stelden zij het gedrag van een mens als kenmerk van het christen-zijn. Niet het geloof maakt je tot christen, maar je gedrag.’ Bron: Bram Moerland, de Katharen.
Een wezenlijk onderscheid. Is het lidmaatschap van een groep, een religie belangrijk of gaat het om hoe je leeft. Leef je volgens van buiten opgelegde regels of leef je vanuit dat wat je hart je ingeeft?
What survived as orthodox Christianity did so by suppressing and forcibly eliminating a lot of other material.
Elaine Pagels
Read more at https://www.brainyquote.com/authors/elaine-pagels-quotes
“Met voorsprong het beste boek in de Nederlandse taal over de katharen.
Ik kan dit boek niet genoeg aanbevelen.” (Marc Bogaerts)
Bram Moerland
De Katharen
en de overwinning van de vrijheid
Gospel of Thomas Prof Gilles Quispel Nag Hammadi earliest found new testament writtings
Posted a linkt to documentary. WordPress decides to show the video in a frame.
About the dating of the manuscripts themselves there is little debate. Examination of the datable papyrus used to thicken the leather bindings, and of the Coptic script, place them c. A.D. 350-400. But scholars sharply disagree about the dating of the original texts. Some of them can hardly be later than c. A.D. 120-150, since Irenaeus, the orthodox Bishop of Lyons, writing C. 180, declares that heretics “boast that they possess more gospels than there really are,” and complains that in his time such writings already have won wide circulation–from Gaul through Rome, Greece, and Asia Minor. Quispel and his collaborators, who first published the Gospel of Thomas, suggested the date of c. A.D. 140 for the original. Some reasoned that since these gospels were heretical, they must have been written later than the gospels of the New Testament, which are dated c. 60-l l0. But recently Professor Helmut Koester of Harvard University has suggested that the collection of sayings in the Gospel of Thomas, although compiled c. 140, may include some traditions even older than the gospels of the New Testament, “possibly as early as the second half of the first century” (50-100)–as early as, or earlier, than Mark, Matthew, Luke, and John.’ – Source: text added tot the youtube video, author unknown.
Protest – antisme
Er bestaat niet zoiets als één katholieke kerk en één protestants geloof. Overal ontstaan al snel verschillende stromingen. De belangrijkste reden hiervoor lijkt dat deze vorm van spiritualiteit beoefenen uitgaat van het opleggen van een idee, een gedachte bij een ander. Er zijn, zelfs in de meest kleine en strenge geloofsgroep, geen twee mensen te vinden die precies het zelfde denken.
(Meer hierover in ‘The ending of conflict’ van Jiddu Krishnamurti)
‘De concrete opvattingen van protestantse kerkgenootschappen verschillen dus nogal van elkaar. Dit hangt samen met het feit dat er binnen de protestantse stromingen geen centrale gezagsinstantie wordt erkend. De Bijbel is de enige bron van gezag zowel voor het geloof als voor het leven (Sola scriptura). De gelovigen bepalen zelf, op grond van hun interpretatie van de Bijbel, wat God van hen verwacht. Kenmerkend is ook dat een authentiek en persoonlijk geloof in (vertrouwen op) Jezus Christus doorslaggevend is in de relatie met God (Sola fide). Meer vraagt God ook niet om de mens goedgezind te zijn (Sola gratia). Er is geen bemiddeling door priesters of heiligen nodig om God te benaderen.’ Bron: Wikipedia
Thema: Staat er iemand tussen de mens en God, een priester of andere vorm van autoriteit?
De leer van Jezus
‘Volgens de Katharen is men een Christen door te kiezen voor een levenswijze van geweldloosheid en waarachtigheid. Een mens is in staat zo te leven omdat hij door de goddelijke vonk die in hem schuilt verbonden is met de God van Liefde die Jezus ‘mijn Vader’ noemt. ‘In de kerk van Rome en in het latere protestantisme is Jezus de zoon van God die op aarde neerdaalde om hier met zijn lijden te boeten voor de zonden van de mens. Jezus is zelf ook God.’ – ‘De Katharen, Bram Moerland.
Het lijkt erop dat de vele stromingen van mensen die op hun eigen manier op zoek gingen naar hun persoonlijke relatie tot God zeer bedreigend waren voor de kerk en zijn fanatisme om de hele wereld te bekeren. De kerk heeft alle kennis kapot (geprobeerd) te maken die uitging van gelijkwaardigheid, geweldloosheid, verantwoording nemen voor eigen gedrag, verbinding met de natuur, het idee zonder zonde geboren te zijn etc. Oftewel, de mens is wat betreft het Katholicisme in wezen slecht en zondig.
Alle anders denkenden trachtte men te bekeren of werden meedogenloos vervolgd, bespot, gemarteld, uitgemoord:
De Druïden
De kelten
Saksen (Oera Linda)
De Essenen
Waldenses
Gnostici
Etc
Kortom, iedereen die afweek van het katholieke narratief, de doctrine.
Alhoewel er lang strijd is gevoerd over de interpretatie van de religieuze geschriften, was men tot lang beperkt tot het ene boek. Tot een bepaald moment kon men het zelf niet eens lezen, en was men afhankelijk van de vertaling en interpretatie van een kleine groep priesters. Er bestond nog geen boekdrukkunst en Bijbels werden met de hand overgeschreven. De Bijbels werden geschreven in het Latijn, dat de meesten niet konden lezen, als men de eigen taal al kon lezen, want de meeste mensen waren analfabeet.
Pas met de komst van de boekdruk kunst kwam het boek vertaald in grotere oplage beschikbaar, werden de boeken kleiner en kon men deze vervoeren, werden er vertalingen gemaakt en kon men zelf lezen wat er geschreven stond en zich wagen aan een interpretatie er van.
Ook al kon men nu de vertaalde Bijbel zelf lezen, mocht er in het creatie proces van de bijbel zijn gemanipuleerd met niet authentieke teksten die er in zijn opgenomen, zou men daar zonder andere, oorspronkelijke teksten nooit achter komen.
Al deze stromingen zetten zich af tegen bepaalde aspecten van de doctrine van de Katholieke kerk, maar pas in 1945 werden de Nag Hammadi geschriften ontdekt. Toen pas kwam er inzicht in andere informatie, andere evangeliën die bij het samenstellen van de Bijbel niet zijn opgenomen in de tekst, over een anders te interpreteren boodschap van Jezus. In elk geval informatie die aansluit bij de Gnostiek. Vanaf het concilie van Nicea werd de gnostiek door de kerk van Rome met steun van de Romeinse keizers fel bestreden. Opvallend is dat het lijkt alsof de kerk van Rome veel toleranter was ten aanzien van het Joodse geloof.
Gilles Quispel in Het Vermoeden met Annemiek Schrijver
Het Vermoeden – Bram Moerland – Annemiek Schrijver
108. Yeshua says: Whoever drinks from my mouth shall become like me. I myself shall become as he is, and the secrets shall be revealed to him. (Lk 6:40, Jn 4:7-15/7:37; hyperlinear)
https://www.freelyreceive.net/metalogos/files/thomas.html
Gelijk worden aan Jezus
108
Jezus zei:
Wie uit mijn mond drinkt
zal zijn zoals ik
en ik zoals hij;
en wat verborgen was zal hem geopenbaard worden.
Eckhart
“De Heilige Schrift zegt: ‘Niemand kent de Vader dan alleen de Zoon'(Matth.11:27). Dat wil zeggen: wil je de God kennen, dan moet je niet alleen gelijk zijn aan de zoon, je moet de zoon zelf zijn.”
(“Meester Eckhart, Waar God Naamloos is.” Ingeleid en gedirigeerd door Hans Stolp. Uitgeverij Mirananda)
Van de website van Bram Moerland. https://www.thomasevangelie.info/template/start/toelichting.php?logion=108
Gnostiek – Gnosis (geen -isme)
Als ik in een zoekmachine Gnostiek intyp kom ik op de site van de Bergsingelkerk en daar staat het volgende over Gnostiek:
‘het begrip gnosticus is een verzamelnaam voor vroeg-christenen die Jezus Christus als een profeet zagen en die geloofden in een individuele strijd tegen het kwaad door de wereld af te wijzen. Zij zagen de wereld als de Hel op aarde.’
Bram Moerland zegt het volgende:
‘Kernthema van de gnostiek is dat de mens vergeten is wie hij in werkelijkheid is. Jezus is in de gnostische teksten een boodschapper die de mens oproept zichzelf te herinneren: “Sta op en herinner jezelf”.
Gnosis is het Griekse woord voor kennis, en betekent hier kennis van je ware zelf. Omdat je als mens met je ware zelf deel bent van de ware werkelijkheid, is kennis van je ware zelf tegelijkertijd ook kennis van de ware werkelijkheid. Gnosis als zelfkennis is kennis van ‘het Al’. Wie zichzelf kent, kent het Al.’
Hoe ik ook mijn best doe, ik zie weinig overeenkomsten.
Gnostiek en Gnosis – Bram Moerland
Jezus zei:
Het koninkrijk is als een mens
in wiens akker zich een schat bevond,
zonder dat hij dat wist.
Toen hij stierf, liet hij zijn zoon het land na.
De zoon wist ook niets van die schat.
Hij erfde het land en verkocht het.
En degeen die het kocht, ging ploegen en vond de schat.
Hij begon geld uit te lenen, tegen rente,
aan wie hij maar wilde.
‘De akker staat hier symbool voor spirituele tradities. Spirituele tradities zijn bewaarplaatsen van doorleefde wijsheid. Maar niet iedereen die zich daarin verdiept herkent de wezenlijke boodschap.’
vertaling Bram Moerland
Eigen verhaal
Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin. Ik ben gedoopt, heb mijn communie en vormsel gedaan. We gingen een paar keer per jaar naar de kerk en dat werd steeds minder naarmate ik ouder werd. Ik herinner me weinig inhoudelijks, maar wel de vrouwelijke pastoor, Toos Starmans, een oprechte, vriendelijke vrouw. Mijn ouders gingen zich meer en meer verdiepen in de meer alternatieve, esoterische spirituele kant en samen gingen we naar lezingen van o.a. Hans Stolp die meer vertelde over het esoterisch christendom. Tolerantie, inspiratie, verbinding en liefde lijken belangrijke thema’s’ van Hand Stolp. Hij heeft onlangs een prachtig stuk tekst gepubliceerd waar in hij uiteenzet wat te kunnen leren van andere vormen van religies; Het Hindoeïsme, het Boeddhisme,
http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/52-artikelen/overige-artikelen/177-de-geschenken-van-de-verschillende-religies
‘
- De Chinese religies – het Confucianisme en het Taoïsme – maken mij bewust van de kosmische wetten van harmonie, vrede en eerbied. Heel het aardse leven dient door deze wetten gedragen te worden. De Chinese religies leren mij ook dat ik in een blijvende verbondenheid leef met al mijn gestorven geliefden. Ook geven zij mij inzicht in de weg van het midden: tussen Yin en Yang, donker en licht, vrouwelijk en mannelijk.
Hans Stolp
Esoterisch Christendom
‘Bij het kerkelijke christendom ging het vooral om het geloof in de mens Jezus, die tegelijk God was, en om een vast geloof in zijn sterven en opstanding. Daarnaast ging het om dogma’s, om een strakke hiërarchie, om het geloof in wat een priester je voorhield, en in de betekenis van het instituut kerk. ‘Salus extra ecclesiam non est’, ofwel: ‘buiten de kerk geen heil’, was de kernachtige grondregel zoals die door kerkvader Cyprianus in de eerste helft van de derde eeuw geformuleerd werd. Alleen de kerk kon je door middel van de sacramenten de genade verlenen die je nodig had om in vrede te leven en te sterven.
Bij het spirituele christendom ging en gaat het daarentegen vooral om de (heel persoonlijke) weg naar binnen, een weg van geestelijke groei, en is Jezus Christus vooral de leermeester en gids die ons helpt om ook in onszelf de goddelijke geest, de innerlijke Christus, tot leven te brengen, zoals die toen, tweeduizend jaar geleden, in hemzelf was gaan leven. Daarnaast leefde in het esoterische christendom het besef dat Jezus de bijzondere mens was die het kanaal mocht zijn waardoor de allerhoogste kosmische Geest van de Liefde – ook wel de Christus genoemd – naar de aarde kon komen.’ Bron: Hans Stolp
‘Vanuit de verborgenheid treedt hij dezer dagen
stap voor stap naar voren: hij, die in stilte
de grote transformatie die wij doorleven, begeleidt.
Een grote gevoeligheid kenmerkt zijn wezen
en genezend is de warmte die van hem uitgaat.’
Hans Stolp
http://www.hansstolp.nl/index.php/nl/publicaties/54-gedichten/153-christian-rosenkreutz
Van protestantse vluchteling naar katholiek
Om de cirkel rond te maken, mijn voorvaderen, Franse Hugenoten, op de vlucht uit Frankrijk omdat ze protestants waren, komen via Sri Lanka in Indonesië en vervolgens weer terug in Nederland na de onafhankelijkheid van Indonesië….Daar ontmoet mijn vader een katholiek meisje, mijn moeder, en ondanks dat hij zich nooit tot het Katholicisme heeft bekeert worden zijn kinderen wel ingewijd middels de doop, de communie en het vormsel….Oftewel, alle wegen leiden naar Rome…en uiteindelijk naar het Christus bewustzijn…althans, in mijn leven…
Christus bewustzijn
Langzamerhand kwam ik in aanraking met kennis over engelen, aura’s, reiki, de krachten van edelstenen, magnetisme, numerologie, tarot, energie, channelen, sjamanisme… Ik las vele boeken en het leek er altijd op dat deze zoektocht me bij Jezus vandaan haalde. Zijn naam kreeg voor mij een nare klank, dat was iets van de kerk. Telkens als ik lees over alle kwaadaardige uitroeiingen en misleiding voel ik een groot onrecht. Ik kreeg steeds post van de kerk bij verhuizing, en ik heb me uiteindelijk uitgeschreven uit de katholieke kerk. Dat was nog best een zoektocht hoe ik dat precies kon doen. Het koste mij overigens geen geld. In Duitsland schijnen veel mensen zich te hebben uitgeschreven n.a.v. het bekend worden van de omvang van het kindermisbruik in Duitsland en moesten mensen daar een bedrag van ik meen 30 euro voor betalen.
Toen kwam mijn partner Rogier met het Thomas Evangelie en het het idee, de overtuiging, van het vinden van je eigen Christus bewustzijn. Terwijl ik dit schrijf besef ik pas waarom ik dit allemaal schrijf. Het brengt me bij de vraag: wie is Jezus voor mij? Wat betekent het om mijn christus bewustzijn te vinden?
Thomas Evangelie – Het weten van een ongelovige – Bram Moerland.
Er gebeuren ook goeie dingen
Ik merk in gesprekken met mensen die verbonden zijn met de kerk, dat men over alle negativiteit over de katholieke kerk zegt: ‘maar er gebeuren ook goeie dingen in de kerk’. Ook in interviews wijzen huidige priesters en pastoren het geweld en de angstpropaganda uit het verleden af. Er zou nu veel meer eigen interpretatie mogelijk zijn en dialoog over de evangeliën. Parochianen hebben veel meer inspraak…
Toch lijkt dat nog niet zo ver te kunnen gaan, dat men de besluiten en gevolgen van Nicea in twijfel te kunnen trekken of eens uit te gaan van een hele andere interpretatie.
Want hoe komt het dan dat het evangelie van Thomas niet in de kerk besproken wordt? Waarom worden kinderen nog steeds gedoopt? Worden zij niet puur, rein en onbevlekt geboren dan? Waarom worden de archieven van het Vaticaan niet opengesteld? Hoe komt het dat er zo ongelooflijk veel misbruik naar buiten komt en men het gedachtegoed van het celibaat nog steeds in ere houdt? Worden de ‘misdadigers’ berecht? Is geld het middel om de getraumatiseerden te helpen? Hoe wordt er over Maria Magdalena gesproken? Een hoer…? Wat zegt dat beeld van haar waar ze zwanger wordt afgebeeld in Parijs? Zo kan ik nog wel even doorgaan.
‘Ja, er gebeuren ook goeie dingen’, zeggen sommigen dan als reactie op kritische informatie over de kerk. Er zullen vast priesters zijn die oprecht pogen bij te dragen aan de totstandkoming van iemands heilzame verbinding met de relatie tot God. Al denk ik niet dat dat het doel is van de kerk, laat staan het komen tot Christus bewustzijn….
Een verbinding met God, is per definitie in de ontwikkeling van het Christus bewustzijn, want een verbinding met het Goddelijke buiten jezelf is een doodlopende weg. Men kan overigens wel het goddelijke, de schoonheid van de natuur aanschouwen en waarderen, koesteren zelfs. Als je het goddelijke binnen jezelf kan ervaren kan je dat ook in de buitenwereld zien. De buitenwereld is een reflectie van je innerlijke wereld. Voor mij is dat de pracht van de overgangen in de natuur, het genieten van kinderen die buiten spelen of op zichzelf in hun eigen wereld zijn, het genot om naar iemand te kijken die met zijn handen iets maakt, de geur van roomboter tijdens het koken, de voorjaarszon op mijn huid, een roofvogel zwevend in de lucht …
Ying en yang denken
Ying is het vrouwelijke, moeder aarde, het lichamelijke, het intuïtieve, yang is het mannelijke, de hemel, het denken, het goddelijke. Als man word je geboren met meer yang en is de weg naar balans om ook je ying kant te ontdekken en leven. Als vrouw is je vermogen tot intuïtief voelen sterker en zul je dus je yang kant moeten vinden. Samen vormt het een balans.
Zoals Karen Hamaker zegt, de periode van de Verlichting betekende ook de verduistering voor het intuïtieve. Absolute rationaliteit brak door, ook God werd weggeredeneerd, religies gingen achteruit, we raakten onze verbinding met het grotere kwijt. Het enige wat we nog konden zien was de schijnbare vervulling van macht, aldus Karen. De focus kwam dus geheel te liggen op de yang kant van ons mensen.
Vanuit de Jungiaanse psychologie: we hebben een bewustzijn waaruit we keuzes maken, analyses, beredernaties etc. Dan hebben we een laag, het persoonlijk onbewuste, daar zitten alle lastige dingen die men liever niet heeft, die je storen en dat wat je wil verdringen, daaronder zit weer een laag, het collectief onbewuste, daarin zitten de ervaringen van de hele mensheid, daar zit een enorme wijsheid, maar daar kunnen ook veel problemen uit naar voren komen. Aangezien er een hele eenzijdige ontwikkeling is in onze cultuur, yang denken, steeds rationeler, meer macht willen, groter, new world order, dan komt er in het collectief een tegenbeweging.
‘We zaten in de pre-historie nog in complete onbewustheid, toen naar een ontwikkeling naar individueel bewustzijn, maar dat was eenzijdig (yang denken), nu voor het eerst in de geschiedenis naar een bewuste manier van heelheid. We hebben collectief deze heelheid niet, maar individueel ook niet. We moeten dus in een eenzijdig systeem op zoek gaan naar wat werkelijk vervullend is.’ Karen Hamaker
Het instituut kerk heeft een grote bijdrage geleverd aan deze eenzijdige manier van denken. Alles wat vrouwelijk was werd tenietgedaan. Alle vrouwen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van hen als vrouw en alle mannen dragen nog steeds 2000 jaar afwijzing van het vrouwelijke in hen. Dat is een collectief trauma. Vrouwen hebben de neiging zichzelf af te wijzen, onzeker te zijn, durven er niet helemaal te zijn en mannen denken de leegte in zichzelf te kunnen opvullen met meer macht en geld en status. Aan de andere kant proberen veel vrouwen op een mannelijke manier macht en status te verwerven om te bewijzen dat ze gelijkwaardig zijn met daarin een bepaalde hekel aan mannelijke mannen en mannen verdrinken in hun begrip en zachtheid en vrouwelijkheid en laten de mannelijke vrouwen over zich heen walsen. De balans is geheel zoek.
Als men collectief de ying energie afwijst, wijs je ook het lichamelijke af. We hebben niet geleerd om in goede verhouding tot ons lichaam te staan en al helemaal niet met de seksualiteit. Dat zorgt voor een drang naar controle en perfectie. Daar wordt mooi op ingespeeld door de farmacie, maar ook de gender agenda maakt gebruik van dit gegeven. Waar eerder alles streng werd kort gehouden door de kerk lijkt het nu de andere kant door te slaan. Het lijkt erop dat we bewust in de war gebracht worden gemaakt om maar niet te komen tot een gezonde balans van het vrouwelijke en het mannelijke in onszelf.
Als je dat eenmaal ziet dan zie je het overal in. Het steeds meer normaliseren van techniek die de mens dient, zoals een chip in je hoofd, een qr code om je staat van gezondheid te meten. Het lijkt erop dat we weer weg gaan van die individualiteit naar opgaan in een collectief waar we niets meer zelf bezitten, waar we (het Westen) allemaal dezelfde mening moeten hebben over wie de goeierik en wie de slechterik is.
De absurditeit hiervan wordt echter zo groot dat veel mensen dit (beginnen) te zien. Dit ‘zien’ wordt nog eens vergroot door de hoeveelheid kennis die er beschikbaar is op het internet. Mensen kunnen zelf gebeurtenissen filmen en delen met de wereld, daar hebben we geen tussenpersonen meer voor nodig.
Alan Watts Explains What Awakening Means
Tempel van de toekomst
Hoe dan een plek te creëren waar mensen samenkomen, bidden/mediteren, zingen, vieren, verbinden, praten, komen tot christus bewustzijn en hierin kunnen delen?
Ik denk niet dat dit kan in de bestaande structuren. Als ik in de geschiedenis van de kerk duik duizelt het me van de machtsmisbruik, fanatisme, en dat heeft helemaal niets te maken met Jezus leer en zijn levenslessen. Alleen al het gebruik van het kruis als symbool. In principe wordt Jezus elke dag opnieuw gekruisigd, waarom zijn dood herdenken, zijn lijden i.p.v zijn leiden? Of Jezus als de grote redder, hij die alle zonden van ons wegneemt door zijn kruisiging…waar is de eigen verantwoordelijkheid? Ik neem graag zelf verantwoordelijkheid voor mijn daden en wil helemaal niet dat iemand anders sterft om de zonden van een ander weg te nemen.
De heilige 3 eenheden: man – vrouw – kind, Lichaam ziel en geest werd door de kerk verbannen naar: vader – zoon – heilige geest…Het vrouwelijke werd bespot…teniet gedaan.
Bij de Oera Linda werden vrouwen en vooral de oermoeders gerespecteerd, zowel de katharen als de druïden kenden geen waarde onderscheid tussen mannen en vrouwen. De bisschop van de katharen was een vrouw, Esclarmonde of Foix.
‘Toen Esclarmonde tijdens de vierde kruistochten zag dat ook zij, de Katharen, doelwit zouden worden heeft ze van de godinnentempel een fort gemaakt. Door een bron konden ze lang overleven. Geheime tempelridders zorgden voor voedsel. De basisprincipes van de Katharen zijn heel bijzonder, de vijfvoudige reinheid.
de Reinheid van de mond –
de Reinheid van het denken –
de Reinheid van het gevoelen –
de Reinheid van de wil –
en de Reinheid van de Daad.
Bron: Tanni Koens
Hoe zou de wereld eruit zien als de spiritueel christenen vrij waren geweest en blijven leven?
Of zou het kunnen zijn dat degenen die toen stierven nu op aarde terug zijn gekomen, zijn geïncarneerd om de wereld te helpen transformeren? Tanni Koens heeft hier prachtige, leerzame en heldere video’s over gemaakt en boeken over geschreven, zie link onderaan het artikel
Ik zie dan een samenleving voor me waar de ouderen met hun wijsheid en kennis de jongeren ondersteunen. Waar men leeft vanuit een diepe verbinding met zichzelf, zijn/haar ware natuur, de natuur om hem of haar heen.
Moeten we dan allemaal als een soort heiligen leven? Nee, zeker niet. Bovenal zijn we hier op aarde als mensen. Mesen met twee naturen, de persoonlijke en de christus natuur. We zijn mensen met behoeften, we zijn hier om te leren omgaan met onze onzekerheden, jaloezie, lusten, verslavingen, hebzucht, gierigheid, agressie enz. Met al onze natuurlijke instincten. Al deze menselijke uitdagingen onderdrukken is vragen om problemen…. Compleet uit contact zijn met ons hoger bewustzijn ook. Vandaar is het van twee één maken een centraal thema van de Gnosis en het evangelie van Thomas. Daarnaast kunnen we putten uit een grote bron van wijsheden uit het oosten.
Tanni Koens: healing cirkels: Katharen
https://www.youtube.com/channel/UC_BrWUGu4cpnGELQQMPUG_w/featured
Het Levende Water – de Kennis des Geestes – althans de Goddelijke filosofie kennen wij, en nu roepen wij Vuurkracht op tot reiniging van dat Water, wij willen het, als een vurige stroom door heel ons wezen, door al onze kernen laten stromen, opdat het Pentagram der Ouden gerealiseerd zal worden!
http://henkenmialeene.org/lezingen/1-25/1.html
Terug naar mij
Afgelopen dagen heb ik me aangetrokken gevoeld door de christus energie, de naam Jezus heeft een nieuwe betekenis gekregen en er is nog weer meer helderheid ontstaan in mijn denken over de geschiedenis…zowel de gebeurtenissen als de grotere lijnen en verbanden. Dat ‘denken’ is het ontwikkelen van mijn yang energie, het helpt me om mijn intuïtie te kunnen onderbouwen en meer in de wereld neer te zetten. Voor mij gaat daar de nieuwe tempel over. Balans vinden in jezelf, maakt dat er balans komt in de wereld. Op dit moment is dat in een wereld die doorslaat, maar daarmee zijn geloofwaardigheid verliest, zodat het om kan vallen en kan stoppen. Hoe meer mensen naar binnen keren, hun (schaduw) werk doen, hoe meer heling voor het collectief. Nu is dat nog een opgave, het druist nog in tegen de massa, voor de massa zal dit makkelijker gaan, omdat er al een weg is afgelegd door een aantal pioniers. Niet alleen in deze tijd, maar er zijn al velen voorgegaan, de Katharen, de Essenen, de Atlantiërs, de vroeg-christelijken enz.
Wat mij betreft kan de balans ook doorslaan naar een new age community waar er onvoorwaardelijke liefde wordt gepredikt. Waar je moet onthechten aan spullen en eigendom en je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor de kinderen, waar seksualiteit niet exclusief is voor jou en je partner maar vooral gedeeld moet worden. Zelf geloof ik ook niet in monogamie, maar voor mij kan deze new age beweging doorslaan in grenzeloosheid.
ik ben hier in deze tijd op deze leeftijd, onder deze omstandigheden, niet voor niets. Afgelopen jaren heb ik al veel heling gedaan, ik heb een aangeboren passie voor het psychologische en spirituele aspect. Dat de rit zo intens en heftig zou worden had ik nooit kunnen bedenken. Mijn manier van denken moest op de schop, mijn geloof en vertrouwen werd op de proef gesteld, ik moest mijn status loslaten om uit te komen bij mezelf.
Ik hier?
Hier ben ik, een vrouw met beginnende lijntjes, met steeds meer grijze haren, bijna 40 jaar oud. Ik voel me trots als ik naar mezelf kijk. Ik durf eerlijk te zijn over zowel mijn angsten als mijn lusten, als mijn onwetendheden en mijn frustraties naar andere mensen. Ik weet dat mensen van alles op mij projecteren. Ik weet ook dat ik mensen kan ondersteunen bij hun proces op een hele eigen-wijze. Doortastend, scherp, liefdevol, zacht en helend.
Mijn verbinding met Jezus, Yeshua en dus met mijn deel van de bron is hersteld en zo voelt de cirkel rond. Ondertussen leer ik elke dag bij, want wat is er een ongelooflijke schat aan kennis en wijsheid te vinden. Een belangrijke vervolgstap vind ik het in praktijk brengen….Naar binnen gaan, mediteren, bidden en verbinden met je hogere zelf, de bron, is 1 ding, vervolgens rijst bij mij de vraag: wat doe je er praktisch mee? Dat zal er voor iedereen anders uitzien. De één vind een vorm van geven in vrijwilligerswerk, de ander ondersteunt het collectief door licht te schijnen op het duister, weer een ander geeft les aan studenten op een bevlogen en open minded manier. Dan heb je nog het dagelijkse leven. Ik maak gebruik van de pendel, wichelroede, (tarot)kaarten, numerologie. Een paar keer in het jaar vast ik om mijn lichaam te reinigen. Ik eet biologisch, drink gefilterd water. Ik ben kritisch op wat ik lees, zie, tot me neem, ik weet hoe ik tot mezelf kan komen na een drukke dag en ik heb een gezond seksleven. Ik heb uiteraard ook nog uitdagingen, dingen te overwinnen. Het komt neer op de vijfvoudige reinheid van de katharen…Of zoals Marieke Bertens krachtig verwoord. Loop het pad van meesterschap, meesterschap over jezelf: over je denken, je emoties, je energie en je lichaam. Pad van zelfliefde.
Marieke Bertens: pad van zelfliefde, meesterschap
De la Rambelje
Ik begon te schrijven omdat ik onderzoek ging doen naar mijn achternaam. In een gesprek met mijn vader kwam ik erachter dat er niet zoveel bekend is over de precieze herkomst. Wel hadden we een mooi gesprek over onze verbinding met de Christus energie. Dat is ook hetgeen ik haal uit het schrijven van al deze woorden. Het bracht me terug bij de vraag hoe mijn relatie tot het Goddelijke, Christusbewustzijn, Jezus, de bron, het licht, of hoe je het ook wilt noemen eruit ziet. Wij mensen zijn de bron, verbinding met God, gaat voor mij over de verbinding met dat stukje van jezelf wat de connectie heeft met die bron. Dan kan je weer herinneren wie je bent, waarom je hier op aarde komt, wat jou zielenaak is.
Vraag eens aan mensen om je heen hoe zij hun verbinding met ‘het hogere’ ervaren. Bid iemand, mediteert iemand, heeft iemand een altaartje thuis, voelt iemand de verbinding vooral in de natuur, stel eens wat vragen en ik weet zeker dat daar een verassend en verbonden gesprek uit voort komt. Vraag vanuit nieuwsgierigheid…Vertel me over een dergelijk gesprek als je wilt, lijkt me heel fijn.
In mijn volgende artikel ga ik schrijven over de vijfvoudige reinheid, wat betekend dit voor mij, wat heeft mij op het pad naar meesterschap ondersteund en wat heb daarin zelf nog te ontwikkelen. Met veel links naar boeken, films, video’s, personen….
Dan rest mij nog te noemen dat ik dit schrijven samen met mijn lief Rogier heb geschreven. Zijn aanvullingen, vragen, de gesprekken die we samen voeren, de ruzies, de weg die we samen gaan…onze gedeelde liefde, namelijk onze kinderen…dit alles draagt bij aan de ervaring van de hemel op aarde in het hier en nu…
Een latere toevoeging
Ik vroeg; ‘Wat zou Yeshua hebben gedaan in deze situatie?’
MvA_r : ‘Het probleem is de perceptie, de voorstelling die mensen bij Jezus hebben.
Volgens mij zegt men daarom ook dat Krishnamurti zei dat God niet bestaat. Hij kon bij de vraag geen ja antwoorden, want dan zou ieder denken dat hun perceptie van God, zou bestaan, en Krishnamurti had geen alternatieve ‘definite’, beschrijving van een beeld.
Zo ook met Jezus. Het beeld van hoe hij er uit ziet, hoe ‘heilig’, in staat tot wonderen en ….. zonder goud, zonder een kroon, ……
Wat als er een meer menselijk beeld van hem gegeven zou zijn al die jaren…..
Als hij nu zou leven,…. zou hij dan zelf zich aankleden, z’n handen wassen, eten maken en z’n tanden poetsen?
Het gaat niet om hem. Als jij christusbewustzijn vindt, je hogere zelf, de verbinding maakt, dan is het nog steeds jij als mens. Een mens met een lichaam dat geaard is een een hoger zelf dat verboden is met het licht.
Als metafoor kan de vraag heel waardevol zijn, maar niet van jezelf verwachten dat je ophoudt mens te zijn, ……
Thuis School
‘Uiteten’ in eigen huis
‘Mama, ik wil weer een keertje uit eten, zullen we vanavond bij het tapas restaurant gaan eten alstjeblieeeeeft’. Ik twijfel, heerlijk een avondje niet koken, gezellig ergens aanschuiven, quality time, het doet ons meestal goed…Er is ook een ‘maar’…het prijskaartje staat me tegen, weer in de auto stappen, parkeerkosten…en dan natuurlijk het eten zelf. In Schiedam was uiteten gaan laagdrempeliger, we woonden in het centrum met overal restaurantjes…ook na school gingen we geregeld even ergens wat drinken met wat lekkers erbij…die verleidingen zijn nu een stuk minder.
Rogier komt met een leuk idee: ‘laten we thuis ‘restaurantje spelen’. Ik ben de kok, 1 iemand helpt me en de jongste mag de ober zijn. Samen wordt er een menu in elkaar gezet en Lola gaat aan de slag met menukaarten.
Die avond voelt het werkelijk als ‘uit eten’. De sfeer is goed, ik blijf heerlijk zitten en geniet van alle lekkere tapas gerechtjes. Lola neemt haar ober rol heel serieus en vind het heerlijk om iedereen te bedienen….al met al is ze in haar element. Het mooie is dat het echt anders voelt als ‘normaal’, waar we ook heus lekker met elkaar koken en eten. Iedereen blijft toch net wat langer rustig zitten en er is meer aandacht voor de gerechten.
Volgende week ben ik aan de beurt en wordt er in ons huiskamer restaurant Indisch geserveerd. Een nieuwe traditie is geboren…
Spiegelkind
We kregen laatst bezoek…Mooie reden voor ons om het huis extra schoon te maken, op te ruimen en voldoende lekkers in huis te hebben en lekker te kokkerellen. Jaren geleden hadden we echt een ‘open huis’, mensen liepen in en uit, vaak at er iemand mee … er hebben ook mensen langere tijd bij ons ingewoond…Wat een groot contrast met nu. We zijn veel meer op onszelf, stemmen zorgvuldig af m.b.t. visite en hoe we verjaardagen en feestdagen vieren…Het is ons proces om zo te leren omgaan met onze eigen energie…Wanneer geeft iets energie en wanneer kost het energie! Zoals het nu is blijft het niet en zoals het was komt niet meer terug, het is een zoeken….anyway ik dwaal af… We kregen visite…en ondanks dat ik er alert op ben was ik net iets teveel mijn best aan het doen. De energie was redelijk hoog en ik was volop aan het vertellen.
Ondertussen ging de jongste hierin helemaal mee, ze deed haar best om leuk gevonden te worden en aardig en ze paste zich moeiteloos aan…wat op dat moment fijn was, maar uiteraard ook zijn keerzijde heeft. De middelste ging compleet in de weerstand. Ze ging haar zusje irriteren en er viel niet met haar te praten … Daar ging mijn zorgvuldig omhooggehouden ‘perfecte plaatje’…ik denk dat iedereen er wel iets van herkent. We konden het er ter plekke wel over hebben en zo draaide ze weer wat bij.
Onlangs ben ik met haar bij een energetisch therapeut geweest. Ze bleek al vele levens een strijder van ‘de slechteriken’ te zijn. Waar veel hooggevoelige mensen zich vooral richten op de ‘slachtoffers’, mensen willen helpen etc. gaat zij juist aan van het bestrijden van het kwaad als een echte krijger. Ze irriteert zich mateloos aan mensen die niet ‘echt’ zijn. Dus dat haar zusje zich ging aanpassen gaf haar aanleiding om dat te willen stoppen. Ze wil haar zo ook beschermen tegen ‘parasieten’, mensen die ‘energie zuigen’. Tijdens de sessie mocht ze een nieuw hoofdstuk beginnen, waarin vreugde, lichtheid en liefdevolle verbindingen sleutelwoorden zijn.
Wat zij mij dus spiegelde was mijn masker van dat moment. Voor haar vielen er zoveel puzzelstukjes op zijn plek toen ze begreep hoe dat werkte bij haar. Ze kwam ook zelf met het voorbeeld van de visite en hoe ze zich toen gedroeg. Haar les is om niet te scherp te worden, maar balans te vinden in aan de ene kant het gevoel van irritatie en aan de andere kant mildheid en het observeren…Het brengt anders namelijk onbalans, ze gaat weg van zichzelf en verhard. We hebben hier mooie gesprekken over en alleen al dit inzicht maakt dat ze makkelijker kan switchen. Wat een mooie lessen en inzichten ook voor mij.
One Day
TODAY!
Ik zag en hoorde de One day song van Matisyahu in Haifa, gezongen door 3000 mensen en was geraakt…wow, hoe zou het zijn om aan zoiets mee te doen, zo’n verbondenheid en energie. Ik zag de aankondiging van een samenzang om iets soortgelijks te doen met hetzelfde lied en ik wist gelijk, ik wil meedoen! Vervolgens kreeg ik de ingeving om de video van Matisyahu aan onze dochter te laten zien van 12….ze zei gelijk, aan zoiets wil ik ook meedoen…en zo gingen we op pad die dag…Een dag met een gouden randje, omdat ik naar Jolie keek en zag hoe ze genoot. Ze zong uit volle borst mee, was helemaal zichzelf en voelde zich geïnspireerd. Zelf heb ik ook genoten, hetzij nog wat voorzichtig…Ik merk dat ik zolang in isolement heb geleefd, zoveel losgelaten heb…Juist in zo’n liefdevolle, uitbundige bubbel ben ik me daar van bewust…Zo mooi hoe Jolie me kon laten zien hoe zij in volle aanwezigheid kon genieten. De video is sinds kort uitgekomen en ik vind hem werkelijk prachtig geworden. Jolie is volop in beeld (die blonde knappe tiener;-)) Enjoy!!
Begrenzen
peuter/kleuter
Iedere ouder herkent de situatie dat als je kind iets niet wilt, bijvoorbeeld aankleden, je dan als ouder boos wordt, gaat forceren, snauwen etc.
Mijn reactie was als volgt: ik hield het kind stevig vast en bleef, met rustige stem, steeds herhalen: ‘ik laat je weer los als je meewerkt, of als je naar me gaat luisteren’.
Dat kon best even duren voordat het zover was. Eerst komt er een lading boosheid, frustratie uit. Kinderen voelen feilloos aan of er ruimte is om toch hun zin te krijgen of dat het kansloos is. Met het vasthouden geef je ze tegenwicht en ook veiligheid, met je rustige stem laat je zien dat je niet onder de indruk bent en zeker weet dat je kind weer rustig gaat worden. Het werkte altijd….
Begrenzen gaat voor mij ook over zelfrespect. In hoeverre laat jij je kind over jou grenzen gaan? Hoe meer jij als ouder in je kracht gaat staan, hoe beter je weet wat je grenzen zijn. Begrenzen gaat dan ook niet vanuit frustratie of irritatie, maar vanuit kracht. Dit is een mooie spiegel voor kinderen.
tiener
Als ze ouder worden heeft het begrenzen meer uitleg nodig. Ik heb nooit zo geloofd in een kookwekker zetten tijdens het gamen. Om maar een onderwerp te noemen… Ik liet mijn zoon gamen en zag natuurlijk eerder dan hij de neiging tot verslaving. Met hem daarover in gesprek gaan en blijven bracht veel meer zelfbewustzijn. Ik vroeg hem na een poos gamen: ‘hoe voelt je lijf? Vind je het nog leuk? Welke andere dingen vind je leuk om te doen vandaag? Lukt het je zelf om te stoppen, of moet ik je helpen? Merk je aan jezelf dat het blijft trekken om te willen gamen? Als ik je zou laten zou je dan de hele dag gamen? etc.
Het is een balans vinden tussen zelfbewustzijn creëeren op het gedrag en grenzen trekken omdat jij als ouder beter overziet wanneer gedrag problematisch wordt. De belangrijkste les voor mij was toch wel dat het helpt om niet teveel de nadruk te leggen op het stoppen met gamen, maar meer de nadruk op een andere invulling zoeken zoals sport of een hobby.
Zijn [we] bang om het te verliezne? Kan dat als er al geen sprake meer van is?
Ik ga er van uit dat ik geen privacy heb.
Het aantal publiek gedeelde voorvallen dat er inbreuk op is gemaakt en het legaal verhandelen van ‘zogenaam’ annonieme data leidt tot een veilige assumptie dat die er niet is.
Dan kan een reactie zijn om pro-actief de opeheid op te zoeken…?
Kopieer rechten….
Dit concept is open source / niet-commercieel. Zowel het concept, templates en mogelijk zelfs ‘code’ zal later worden gedeeld op een andere site zodat het voor eenieder mogelijk is iets dergelijkt te bouwen of het meta-concept uite te werken op een geheel ander platform.
Deze site is gebouw op wordpress
Grafish is veel geleend van zogenaamde meme’s van 17-volgers.
Van sommige ‘kunstwerken’ zou ik graag de artiest willen weten… (bijvoorbeeld zwemmende vrouw op kara pagina)
Ander materiaal
Naast het ‘eigen materiaal’ bestaat andere concent voornamelijk uit links van werk van anderen. Elk van dat werk wordt gedeeld met respect voor de persoon en zijn of haar boodschap.
Mocht iemand bezwaar hebben met delen op deze manier neem aub contact op en [uw] content wordt verwijderd.
Bloemen en Vlinder afbeeldingen
De logo’s en grafisch werk met bloemen en vlinders zijn zelf gemaakt met beelden uit zeer oude boeken die rechten vrij zijn.
Hier de link naar de digitale boeken met bloemen en vlinder foto’s.
Dieses Buch wurde von www.BioLib.de produziert.
Es steht unter dem Schutz der GNU Free Document License. Weitergabe und Kopieren sind ausdrücklich erwünscht. Bei Verwendung von Teilen und Abbildungen bitten wir um die Nennung von www.BioLib.de als Quelle.
Copyright (c) 2008 Kurt Stüber.
Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document
under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2
or any later version published by the Free Software Foundation;
with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled “GNU
Free Documentation License”.
Het origineel was ter beschikking gestelt door Wageningen UR Library. Scan en bewerking door Philipp Gerick, Mart 2007.
This book has been created using the program make_book.pl, version: 4.0, Date: 2008-Feb-13