tekst: Martha Krul: ‘Het is best een heftige periode waarin wij nu zitten. Op weg naar het portaal 11-11. De doorgang naar de nieuwe mens. Loslaten van alles wat je in de 3D wereld hebt meegemaakt. Loslaten betekent hier, geen aandacht meer aan schenken. Niet achterom, maar vooruit kijken. Niet meer in die angstige lage energie gaan zitten. Die verbindingen loslaten en je richten op het licht dat je roept. Dat je uitnodigt. Je bent zo welkom. Je mag over die drempel heen stappen. Je doet het niet alleen. Je mag je gedragen voelen. Dat is de werkelijkheid. In de energie is geen afscheiding, alleen maar verbinding. Voel je gedragen en je manifesteert die veiligheid. Kijk vooruit. Het achterliggende heeft je gemaakt tot de mens die je NU bent. Je hoeft niet meer door emoties heen. Je mag je emoties gewoon herkennen. Dat is de functie van de achter je liggende tijd. Je hebt daar allerlei vormen van emoties leren kennen. Nu herken je ze. Maar niet om je ermee te verbinden. Laat los en voel dat het licht aan je “trekt”, liefdevol wordt je er naar toe gezogen. Jij bent al de nieuwe mens. Jij zal dat voelen, wanneer je het voelt zal het versterken. Dan manifesteer je je nieuwe tijdlijn. Alles is er al. Jij mag loslaten en gaan….. Welkom’

eigen tekst:

Zo bijzonder om op een andere tijdlijn te leven die toch zo overeenkomt met het collectief, met het universum…als ik Martha’s teksten lees lijken ze altijd zo hetzelfde, maar als ik me in de synchroniciteit beweeg verwoorden ze precies waar ik me bevind…het zijn subtiele veranderingen, stapjes vooruit…Ik voel zo’n rust in mezelf nu ik de laatste restjes van het oude heb losgelaten. Geen onrustige hartkloppingen meer, geen gedachten over hoe het was, geen verlangen dat het weer was zoals vroeger…geen heftige emoties van boosheid, onbegrip, machteloosheid en verdriet. Soms komt er emotie door me heen naar buiten, maar ik ga er niet meer in mee, ik laat het eruit stromen en aanschouw. Het klinkt wellicht wat ‘robot’ achtig, stoicijns en gevoelloos, maar dat is het niet. Ik voel een grote compassie en ik ben een mens met allerlei gevoelens en emoties. Toch is er iets veranderd en ben ik in het nu met nieuwsgierigheid en vertrouwen naar de toekomst. Ik geef me over aan de stroom van synchroniciteit…ik geef me over aan datgene waar mijn weg toe leidt…ik voel een vrijheid in mezelf die ik niet voor mogelijk hield…dus dit is die behoefte aan vrijheid die ik al mijn hele leven zocht…Loslaten geeft zoveel ruimte, zoveel oude patronen, oude systemische onuitgesproken zaken heb ik door me heen laten gaan, heb ik mee gewerkt, heb ik aandacht aan gegeven…en nu voel ik een afronding van deze fase…het is tijd om verder te gaan, voorbij mijn zelfopgelegde grenzen en beperkende gedachten. Ik ben licht, ik ben liefde, ik ben trilling, ik ben waarheid, ik ben….🙏🏼

Ik word wakker gezongen door de vogeltjes, met een kalm gevoel rek ik me eens lekker uit na een goeie nacht slaap. Ik voel me uitgerust en begin de dag vol energie. Rogier is er al uit, hij staat 2 keer per week om 6.00 uur op om het brood af te bakken. Hij heeft een lekker muziekje opgezet. De hond doet al zijn eerste ochtendwandeling buiten in de tuin. Na een korte douche (de laatste 2 minuten koud) kleed ik me aan en ondertussen druppelen de kinderen ook de badkamer binnen. Ze hebben zin in vandaag, de 2 oudsten gaan met hun klas een hele dag het bos in, waar ze hun skills kunnen laten zien, houthakken, vuur maken, een hut bouwen, bomen herkennen, eetbare planten. ’s avonds gaan ze hun eigen gemaakte stoofpot koken boven een vuurtje en weerwolven met elkaar. De jongste heeft net een project afgerond rondom dromen en vandaag gaan ze hun eigen dromenvanger maken. Iedereen neemt iets lekkers mee voor de lunch, ze staat te popelen. 

Ze lopen met elkaar naar school en ik geniet nog even van een kopje thee in alle rust en ruim de ontbijtspullen op. Het brood was weer heerlijk, er gaat niets boven zelfgebakken brood. Rogier heeft vandaag  een dag de diepte in met zijn team, een jonge groep mensen die zo leergierig zijn, ik zie hem met de dag jonger worden van deze gasten. Hij geeft ook op een aantal scholen aikido les samen met een vriend. De dagen zijn gevuld, maar gelukkig is er ook volop tijd voor hem om lekker bezig te zijn in de grote schuur waar een eigen dojo/healing ruimte komt. Er komen vaak vrienden langs om verder te brainstormen. Na de release van het Hira boek komen er regelmatig mailtjes binnen met vragen over het boek en zo is het idee ontstaan om een groep te creëren waarin er dieper op de tekst ingegaan kan worden. 

Onze plek wordt steeds dynamischer, zo voelbaar in de energie, mooie combinatie tussen verstilling en sprankeling, maar net op welk moment van de dag je er bent. 

Ook mijn dagen zijn gevuld met uiteenlopende dingen. 2 dagen in de week ontvang ik ouders die vastlopen of vragen hebben mbt hun kind(eren). Dat zijn de dagen dat de kinderen wat langer op school zitten. Ik ga dan naar mijn werkplek op 15 minuten fietsen in het centrum. Samen met een aantal andere therapeuten heb ik daar mijn kantoortje, een fijne lichte plek. Het park ertegenover leent zich goed om zo nu en dan met mensen te wandelen, ipv tegenover elkaar te blijven zitten. Het zijn vaak intensieve gesprekken, waarin allerlei emoties de revue passeren. ’s middags lunch ik gezamenlijk met de andere werkers, we maken omstebeurt een soepje.

1 dag in de week help ik op de school van de oudste kinderen. Ik ondersteun de kinderen bij hun projecten…

En dan het werk met Rogier samen, het begint zo langzamerhand echt vorm te krijgen. Nooit gedacht dat ik zo gemakkelijk voor een groep zou kunnen staan. Het was eerder mijn grootste nachtmerrie…maar op de een of andere manier hebben we onze flow gevonden. De groepen verschillen nogal, het gaat over heling, over relaties, over seksualiteit, over open met elkaar communiceren, over aanraking, over logion 114. Elke keer is het weer anders en het is in de dynamiek van de groep dat de magie ontstaat. 

1 dag in de week is helemaal voor mezelf, dan werk ik in de tuin, of lees ik een boek, dan schrijf ik over mijn ervaringen, dan rommel ik wat in huis. 

In de weekenden is er volop gezinstijd. We maken regelmatig tochten met onze camper, gewoon een weekendje ergens in de natuur of juist aan de rand van een stad om zo steeds de wereld meer te ontdekken. De vakanties maken we er natuurlijk langere tochten van. Er komen ook regelmatig vrienden van de kinderen over de vloer, ook super gezellig. We hebben een eigen plek voor ze gebouwd in de tuin waar ze samen kunnen komen. Ook bij andere vrienden kunnen ze terecht. De jongste heeft een paar leuke vriendinnen en samen leven ze nog heerlijk in hun fantasie wereld. Lekker verkleden en toverdrankjes maken, buiten spelen, slootje springen…

Het leven is goed….

tekst: Martha Krul: ‘Het is best een heftige periode waarin wij nu zitten. Op weg naar het portaal 11-11. De doorgang naar de nieuwe mens. Loslaten van alles wat je in de 3D wereld hebt meegemaakt. Loslaten betekent hier, geen aandacht meer aan schenken. Niet achterom, maar vooruit kijken. Niet meer in die angstige lage energie gaan zitten. Die verbindingen loslaten en je richten op het licht dat je roept. Dat je uitnodigt. Je bent zo welkom. Je mag over die drempel heen stappen. Je doet het niet alleen. Je mag je gedragen voelen. Dat is de werkelijkheid. In de energie is geen afscheiding, alleen maar verbinding. Voel je gedragen en je manifesteert die veiligheid. Kijk vooruit. Het achterliggende heeft je gemaakt tot de mens die je NU bent. Je hoeft niet meer door emoties heen. Je mag je emoties gewoon herkennen. Dat is de functie van de achter je liggende tijd. Je hebt daar allerlei vormen van emoties leren kennen. Nu herken je ze. Maar niet om je ermee te verbinden. Laat los en voel dat het licht aan je “trekt”, liefdevol wordt je er naar toe gezogen. Jij bent al de nieuwe mens. Jij zal dat voelen, wanneer je het voelt zal het versterken. Dan manifesteer je je nieuwe tijdlijn. Alles is er al. Jij mag loslaten en gaan….. Welkom’

eigen tekst:

Zo bijzonder om op een andere tijdlijn te leven die toch zo overeenkomt met het collectief, met het universum…als ik Martha’s teksten lees lijken ze altijd zo hetzelfde, maar als ik me in de synchroniciteit beweeg verwoorden ze precies waar ik me bevind…het zijn subtiele veranderingen, stapjes vooruit…Ik voel zo’n rust in mezelf nu ik de laatste restjes van het oude heb losgelaten. Geen onrustige hartkloppingen meer, geen gedachten over hoe het was, geen verlangen dat het weer was zoals vroeger…geen heftige emoties van boosheid, onbegrip, machteloosheid en verdriet. Soms komt er emotie door me heen naar buiten, maar ik ga er niet meer in mee, ik laat het eruit stromen en aanschouw. Het klinkt wellicht wat ‘robot’ achtig, stoicijns en gevoelloos, maar dat is het niet. Ik voel een grote compassie en ik ben een mens met allerlei gevoelens en emoties. Toch is er iets veranderd en ben ik in het nu met nieuwsgierigheid en vertrouwen naar de toekomst. Ik geef me over aan de stroom van synchroniciteit…ik geef me over aan datgene waar mijn weg toe leidt…ik voel een vrijheid in mezelf die ik niet voor mogelijk hield…dus dit is die behoefte aan vrijheid die ik al mijn hele leven zocht…Loslaten geeft zoveel ruimte, zoveel oude patronen, oude systemische onuitgesproken zaken heb ik door me heen laten gaan, heb ik mee gewerkt, heb ik aandacht aan gegeven…en nu voel ik een afronding van deze fase…het is tijd om verder te gaan, voorbij mijn zelfopgelegde grenzen en beperkende gedachten. Ik ben licht, ik ben liefde, ik ben trilling, ik ben waarheid, ik ben….🙏🏼

Ik word wakker gezongen door de vogeltjes, met een kalm gevoel rek ik me eens lekker uit na een goeie nacht slaap. Ik voel me uitgerust en begin de dag vol energie. Rogier is er al uit, hij staat 2 keer per week om 6.00 uur op om het brood af te bakken. Hij heeft een lekker muziekje opgezet. De hond doet al zijn eerste ochtendwandeling buiten in de tuin. Na een korte douche (de laatste 2 minuten koud) kleed ik me aan en ondertussen druppelen de kinderen ook de badkamer binnen. Ze hebben zin in vandaag, de 2 oudsten gaan met hun klas een hele dag het bos in, waar ze hun skills kunnen laten zien, houthakken, vuur maken, een hut bouwen, bomen herkennen, eetbare planten. ’s avonds gaan ze hun eigen gemaakte stoofpot koken boven een vuurtje en weerwolven met elkaar. De jongste heeft net een project afgerond rondom dromen en vandaag gaan ze hun eigen dromenvanger maken. Iedereen neemt iets lekkers mee voor de lunch, ze staat te popelen. 

Ze lopen met elkaar naar school en ik geniet nog even van een kopje thee in alle rust en ruim de ontbijtspullen op. Het brood was weer heerlijk, er gaat niets boven zelfgebakken brood. Rogier heeft vandaag  een dag de diepte in met zijn team, een jonge groep mensen die zo leergierig zijn, ik zie hem met de dag jonger worden van deze gasten. Hij geeft ook op een aantal scholen aikido les samen met een vriend. De dagen zijn gevuld, maar gelukkig is er ook volop tijd voor hem om lekker bezig te zijn in de grote schuur waar een eigen dojo/healing ruimte komt. Er komen vaak vrienden langs om verder te brainstormen. Na de release van het Hira boek komen er regelmatig mailtjes binnen met vragen over het boek en zo is het idee ontstaan om een groep te creëren waarin er dieper op de tekst ingegaan kan worden. 

Onze plek wordt steeds dynamischer, zo voelbaar in de energie, mooie combinatie tussen verstilling en sprankeling, maar net op welk moment van de dag je er bent. 

Ook mijn dagen zijn gevuld met uiteenlopende dingen. 2 dagen in de week ontvang ik ouders die vastlopen of vragen hebben mbt hun kind(eren). Dat zijn de dagen dat de kinderen wat langer op school zitten. Ik ga dan naar mijn werkplek op 15 minuten fietsen in het centrum. Samen met een aantal andere therapeuten heb ik daar mijn kantoortje, een fijne lichte plek. Het park ertegenover leent zich goed om zo nu en dan met mensen te wandelen, ipv tegenover elkaar te blijven zitten. Het zijn vaak intensieve gesprekken, waarin allerlei emoties de revue passeren. ’s middags lunch ik gezamenlijk met de andere werkers, we maken omstebeurt een soepje.

1 dag in de week help ik op de school van de oudste kinderen. Ik ondersteun de kinderen bij hun projecten…

En dan het werk met Rogier samen, het begint zo langzamerhand echt vorm te krijgen. Nooit gedacht dat ik zo gemakkelijk voor een groep zou kunnen staan. Het was eerder mijn grootste nachtmerrie…maar op de een of andere manier hebben we onze flow gevonden. De groepen verschillen nogal, het gaat over heling, over relaties, over seksualiteit, over open met elkaar communiceren, over aanraking, over logion 114. Elke keer is het weer anders en het is in de dynamiek van de groep dat de magie ontstaat. 

1 dag in de week is helemaal voor mezelf, dan werk ik in de tuin, of lees ik een boek, dan schrijf ik over mijn ervaringen, dan rommel ik wat in huis. 

In de weekenden is er volop gezinstijd. We maken regelmatig tochten met onze camper, gewoon een weekendje ergens in de natuur of juist aan de rand van een stad om zo steeds de wereld meer te ontdekken. De vakanties maken we er natuurlijk langere tochten van. Er komen ook regelmatig vrienden van de kinderen over de vloer, ook super gezellig. We hebben een eigen plek voor ze gebouwd in de tuin waar ze samen kunnen komen. Ook bij andere vrienden kunnen ze terecht. De jongste heeft een paar leuke vriendinnen en samen leven ze nog heerlijk in hun fantasie wereld. Lekker verkleden en toverdrankjes maken, buiten spelen, slootje springen…

Het leven is goed….